Żarłacz biały, nazywany też ludojadem, występuje we wszystkich ciepłych morzach. Ma biały brzuch i szary, a nawet czarny grzbiet. Jest przedstawicielem rodziny lamnowatych. Długość jego ciała dochodzi zwykle do 5-6 metrów, ale spotyka się też osobniki dwunastometrowe o masie trzech ton. Ludojady często polują przy powierzchni wody, jednak poławiano je także na głębokości tysiąca metrów, co jak na rekina jest niezwykłym osiągnięciem. Obok ryb, które są prawdopodobnie ich głównym pokarmem, żarłacze białe polują na żółwie morskie, delfiny, foki i małe walenie. Są bardzo niebezpieczne dla człowieka, to właśnie ich obawiają się amatorzy morskich kąpieli w Australii.
Rekiny młoty występują głównie w ciepłych rejonach pacyfiku, Atlantyku i Oceanu Indyjskiego. Niezwykły wygląd tego gatunku wyróżnia go spośród innych rekinów. Banieczkowate oczy są umieszczone na samym końcu dużych narośli na głowie, które widziane od góry przypominają kształtem młot. Dzięki temu pole widzenia obejmuje obszar trzystu sześćdziesięciu stopni. Wydłużona głowa sprzyja też elektro recepcji. Rekiny młoty patrolują przydenne strefy oceanu, gdzie polują na płaszczki. Mogą być bardzo niebezpiecznymi zwierzętami.
Rekina wielorybiego można spotkać w większości ciepłych mórz z wyjątkiem Morza śródziemnego. Ta gigantyczna, niegroźna ryba może dochodzić do osiemnastu metrów długości. Rekin wielorybo żywi się planktonem, a jego aparat skrzelowy jest uformowany na kształt sieci, która jest filtrem odcedzającym plankton.
Płaszczak występuje we wszystkich oceanach. Ma wydłużone, spłaszczone ciało, jedną płetwę grzbietową i jest najbardziej prymitywnym przedtawicielem rekinów. Zamieszkuje wody do głębokości 600 metrów, gdzie przy dnie żywi się małymi rybami i głowonogami. Rośnie do dwóch metrów długości. Płaszczki są jajożyworodne. Młode wykluwają się z jaj w ciele matki i przebywają w nim dwa lata, po czym samica wydaje na świat do piętnastu osobników.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz